Кога Рамнодушноста ќе се всели во Човечкото Срце
Тогаш сеедно му е
Дали е изгрев или заод.
Кога Рамнодушноста ќе се всели во Човечкото Срце
Тогаш,ни Бурата која корне дрва
Не го плаши
Кога Рамнодушноста ќе се всели во Човечкото Срце
Ни поплавите во Бангладеш кој однеле стотици жртви
Не го тревожат
Ниту пак смрта на шеесет и шест Бели китови
Кога Рамнодушноста ќе се всели во Човечкото Срце
Бесцелно е што и Месечината катавечер му се насмевнува
И понекогаш му намигнува
Од густиот мрак околу него,не ја гледа нејзината Златна Светлина
Кога Рамнодушноста ќе се всели во Човечкото Срце
Тој,со еднолични чекори оди по Булеварот
Додека луѓето со насмевки го поздравуваат.
Нема коментара:
Постави коментар