Има ли надеж

По каква врвица сега да чекориме

Кога во крвта,моја,твоја,па и нејзина

Нема веќе ни збор поезиа

Како сега да ги воспеваме

и идните и мртвите столетија

како

и Боженствениот трон да го опееме

како

кога веќе не сме големи колку судбината

како

кога веќе номадската крв не врие во нас

сме се згугурлиле тука

во осојницава

лапаќи лакомо горчлива неизвесност

од што станавме вакви

отпадници од крстот

лажлииви јудејци

дволични фарисејци

многубожци кои со малоумници пеат млаки песни

има ли надеж

има ли

зборот повторно да го најдеме.