Отвореното небо,евего истура безнадежност
Коренот на болката го плоди
Кобна надеж ли ќе се испили од сето ова
Ова е таа навидум глува ноќ
Ноќ која пророците ја запишале на папирус
Омразата не попушта
Усфитените мисли се делат на две
И каменот сега е во заблуда
Јад и болка се цеди низ молитва
Часот на призраците дојде
Во долот
Безимени тревки и диви грмушки растат
И молчат
Ноќта е долга
Студена со чуство на вечна
Од под црвенејцата достасува ехо
Крик и кокотење
Пијанство од лажна слава
И незнаеш кој е победник,кој е поразен
Можеби затоа што животот е измамничка игра
Ова се само зборови за отвореното небо
И за оваа,или онаа ноќ
Навидум глува ноќ.
Нема коментара:
Постави коментар