Агонија

Каков е тој допир

Кој само морниците ги оплодува постојано

Додека

.............разумот

.................срцето

И Душата молчат во привидот на Смрта

Со необјаснив страв во очите

Обезличен

....кој ни на сенка не наликува

А толку веруваше уште од своето детство

Да ја впива во себе светлината на Праисконската Ѕвезда

............но.....

Евеја

Агонијата

Која со пипалата од ништо демне

................ширеќи

Тешка реа од истоштени дни

Врз кој паѓаат роеви зелени муви

...проба премалено

Од Орлиштата во височините спас да бара

.......но

Ехото од длабочините се јави

Низ лелеците на поразените.........

..започни да им завидуваш отсега на мртвите

Сите безлични ликови од ништавилото ќе ти судат

.........и.....

Можеби задоцнето

Ревот го процеди меѓу катниците

............... Каков е тој допир

Кој само морниците ги оплодува постојано