Кога ги збираш ѕвездите навечер
Некако чуствуваш дека душата ти
се исполнува
А сомненијата умираат
Потоа,откако ќе дознаеш колку се
Почнуваш онака во занесот да ги
подаруваш
И на лекари,и на бајачи,и на
курви,и на скитници
И на домаќинки во скутарето им ги
оставаш
Го правиш сето ова
Не да им ги совладаш соништата
Не да им кажеш,Јас сум
Рисјанин,подобар сум од другите Вери
Не да,утре и за тебе раскажуваат
приказни
Не да,на Светото Тројство му
кажеш,јас сум од возвишено племе
Ами
Сите заедно со таа ѕвездена
светлина
Исплетете нишки на нова небележана
патека
Каде
Предводник ќе ви биде пурпурната
мугра.
Нема коментара:
Постави коментар