Зајди зајди Јасно Сонце
И ти Јасна Месечино
Е песна која моето срце секогаш ја пее
Да
Секогаш
Секогаш кога сонцето заоѓа
Умира полека еден дел од мене
А ноќта
Ах таа ноќ проклета
Ја нема моќта да ме воскресне
Си вообразила
Дека сум и Вечен должник.
И зборувам тогаш
Кога ќе ме притисни покрај карпата црна
Виткаќи ги моите девет прсти
Немој
Немој да ми судиш никогаш
Полна си со гревови
И тажни спомени
Само симниги прангиве околу душава
За да можам да го Благословам ветерот ладен
Не ми суди ниту за гордоста
Заради мирот кој ме чека во пурпурот.
Нема коментара:
Постави коментар