Нема повеќе да пишувам за смрта
Зошто ќе се вбројам самиот
Во редот на злосторниците,ете тие полупијани поети
Сакав да кажам
Кои ги осудиле на анонимност малите луѓе
Што никогаш не се откажале од животот
Нема
И ако со презир ве погледнам
Додека вие во вашиот занес
ракоплескате
На некои зборови кои сум ги напишал
Во мигот додека курвата ги бришела бакнежите мои
Од збрчканата кожа на својот стомак
Сепак,утре знам ќе ми простите
Бидеќи и вие,ноќва ќе копнеете како мене
За пурпурот да го видите.
Нема коментара:
Постави коментар