Мајко
Не грижисе за мене
Само одвреме навреме се губав во времето
Ме знаеш ти
Но сепак ги засукувам ногавиците кога газам во човечкото ѓубре
Не грижисе
Умеам да се справам со бездушната тишина која не дели
Виде,ги закопав сите стравови покрај патот
И сега ја зборувам Вистината
Поматените умови понекогаш за од ова се тревожат
Мајко негрижисе
Јас плачам ете така,ради реда
Повеќе да ја насмеам далечната сјајна ѕвезда
Но и да ги навлажнам уморните суви коски кои ми крцкаат
Ама навистина ме знаеш ти
Понекогаш и сонувам некои убави работи
И нестврани мигови,исполнети со насмевки невини
Мајко негрижисе
Во овој живот сум само патник
Кој секогаш ги пронаоѓа погрешните патеки
Но ќе помине и ова
Ќе се исплачам некогаш,на некој сведен голем
Пред олтарот
И ќе помине,се.ама се.
Нема коментара:
Постави коментар