Без Чуството на Судбина

Застанавме заедно со сказалките на часовникот

На работ од некоја непозната вселена

Мислеќи дека конечно избегавме од целокупното лудило

Но

И овде,имаше мирис на некоја трева

Која го разнесуваше чуден ветер со облик на палаво дете

Само го немаше чуството на судбина

Можеби затоа сеуште не ми е јасно

Зошто сум буден

Со сеќавања кои не носат болка

Можеби сеуште не ми е јасно

Зошто тука неморам да пронајдам милион причини

Како да те заборавам

Вистина е

Крајот е само молк,и поглед во далечина

И некоја глупава реченица напишана на земјата

Никој на никого не припаѓа

Сега ќе замолчам

И овде доаѓа ноќ

Интересно,како згаснува тука денот

Но ноќта

Ноќта тука слуша се

Сепак

Посакај некоја желба

Ги гледам желбите тука како се раѓаат

И како чуда доаѓаат

Добар сум..бидеќи светот спие.