Јас би сакал да напишам
Уште илјада и една песна за тебе
Но болката во мене
Реви
И со ревот ми кажува
Кога вечноста ќе Разбере
Зошто Курвите
Така лесно се оставаа зад себе
За миг задоволство
Ете тогаш
Ти напиши илјада и две песни за неа
Јас повторно посакав да напишам
Песна за тебе
Но грмотевицата беше прегласна
Кога небото го распара
И напиша во бескрајот
Пламени зборови
Кога мигот ќе посака
Во себе да го впие треперот од Курвата
И го овековечи како дел од Љубовта
Ете тогаш
Ќе исчезнат сите лажни воздишки.
Којзнае што мисли сега за мене
Ноќта
Која ми ги смрзнува прстите
И светлината ја краде
Криеќи ја во себе
Белината на хартијата.
Нема коментара:
Постави коментар