Мојата вистина,и
Твојата шарена лага
Секогаш си играа онака детски,наивно
Во мојата светлина
Која никогаш не можеше без твојата темнина
Да блесни силно
И,се повторно е исто
Кога Јас ќе застанам на почетоко
Ти секогаш одиш на крајот.
Но
Кругот
Никогаш и не се затвори
Останаа да висат некаде помеѓу нас
Дилемите
И спомените
Нема коментара:
Постави коментар