Некаде длабоко во мене

Некаде длабоко во мене,гласовите се претвораат во тишина,а темнината во светлина,светот за кој ви зборувам не можете да го видите,но сепак живееќи во темнината,мислите дека одвнатре ме јади густиот мрак,можеби не разбравте за што зборувам,но да запеам,мојот глас е грозен,и вие секако ќе ги затворите ушите,како што ви се затворени очите,се плашите и да зборувате за се ова..но на едно место во тоа што вие го нарекувате темнина пишува..во нашиот живот добиваме многу малку шанси,да им помогнеме на другите...ако не верувате дека е така,барем пуштете една искрена солза,да искрена,и можеби додека паѓа таа солза,ќе видите,дека секоја солза е еден мал океан во кој се удавени сите ваши надежи...