субота, 10. фебруар 2018.

Страшниот Суд ти е пред Врата




Ти
Лажлив Роду Човечки
Во кој нема ништо добро во тебе
Ти
Кој пупките свои не ги сакаш да ги згрижиш
Да ги однесеш во Светлината на Вечноста
Ти
Кој не ги сакаш Цветовите твои кои сега се расцветани
Ти
Плачи и лелекај сега
И спиј на легло од штици
Немаќи смирение
И
Неверуваќи во себе
И
Не Ослободуваќи  се од страстите

Ти
Лажлив Роду Човечки
Ги имаше Ангелите со Тебе
Но Ти
Се наклони кон гревот
И сега
Само Гревот те теши
Ти
Сега се плашиш од Боженствениот Трепет.

Ти
Лажлив Роду Човечки
Осознај се
И не се скалдисувај
И
Не ја крши заклетвата што ја даде кога се Роди
Ти
Со твојот разуздан полет
Го сееше сега твоето уништивачко семе на тлото земјино

Ти
Лажлив Роду Човечки
Што желбата ја исполни со Презир
И се огади од плодовите на Љубовта
Ти
Сега се одрекнуваш од себеси

Ти
Лажлив Роду Човечки
Што веќе за плач и воздишки не си достоен
Се срамам што дел Твој сум
И што сакаш доброволен Роб да Бидеш

Јас грешникот
Го гледам срамот твој,кој е потежок и од тебе
И оковите твои ги гледам
И не прикривам
Секој ден тагувам и воздивнувам
Што не гледаш
Дека Страшниот Суд ти е пред Врата.










Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...