Ќе ми недостасувате

Живееќе помеѓу неблагодарници

Несудени инжинери и креатори на иднината

Пропаднати курви,овде онде по некоја домаќинка

Заедно во непознато време

Во некој недефиниран простор

Ете така,одеднаш

Се одважив да заминам во само мене познато минато

Држеќи во рацете една лојана свеќа

А зошто да не направам така

Кога иднината ми ја украдовте,не,ја раскинавте на делови

Небаре сте ѕверови ненаситни

И подобро е така

Знаете

Видов,свеќата ете таму не светеше

Премногу беше густ мракот

Премногу болеа сите солзи некапнати

Само сенката на ветерот беше иста

Не сум горд на ова

Врискам, без да бидам искапен во светлината на сонцето

Оставаќи само зениците да зборуваат

И не ме барајте во тишината

Само одвреме навреме слушнетеги тажните врби

Тие ќе раскажуваат секоја ноќ

За сите далечини,сокриени во тајните копнежи.

Сега ќе замолчам

Со склопени дланки

Во кој се заробени неколку капки болка

Ќе ми недостасувате.