Еј ти Човеку

Оставиги твоите зли зборови

Додека месечината ти спие на дланките

Некаде меѓу искинатите соништа

И мртвите бумбари што си ги закопал во бавчата

Зошто сеуште не завојувавме со времето неродено

И сеуште понекогаш разговараме со Ангелите

Еј ти Човеку

Знам,знаеш,знаеме

Дека ноќта ќе не спои во некоја само неа позната форма

И ќе не залепи потоа по раштрканите облаци

Та ни вечност ќе видиме

Та ни утре од снегот топки ќе правиме

Ни пак ќе можеме да седиме

Помеѓу две задоцнети и неиспеани песни.

Еј ти Човеку

Не раскажувам расеано,како некој бесплоден Калуѓер

Кој се грчи на секое чукање од камбаната,како знаме на крив јарбол

И не сум луда пеперутка,која исполнува мртви желби

Ме покри и покори светот

Ах да и двајца Светци кои беа без сенки свои

Оти тие навистина немаат сенки,а сенките не се светост

Еј ти Човеку

Не јавај на заморен ветар.

Оставиги,оставиги твоите зли зборови

Еј ти Човеку

И слушни како плачат дивите елени за мртвите шуми

Оставиги и отфрлиги

Исто како чопорот волци што ги отфрлаат смрзнатите коски

Еј ти Човеку.