Безгрешните се Бесмртни

Го прашав Поп Цветко,додека го пиевме кафето

Кога Јас ќе бидам Безгрешен

А тој се насмевна и замолчи гледаќи во небото

Повторно го прашав

И ми одговори

Роден си да бидеш Грешник

Безгрешните се Бесмртни

Го прашав повторно Поп Цветко

Кога навистина ќе ми бидат простени гревовите

А тој се насмевна и ја помилува земјата

Повторно го прашав

И ми одговори

Јас ќе ти простам,но сепак гревовите остануваат во твојата душа

Ќе ги снема тогаш кога времето за тебе ќе застане

Незнам зошто,но сепак морав повторно да го прашам

Дали навистина Рајот е Безграничен

И Пеколот нема дно

Приметив дека неговите раце затреперија

Молчеше

Молчев

Се додека Антеријата на ноќта не не препокри

И наместо збогум одговори

Онолку колку што е голема душата,толку е голем рајот

И

Онолку колку што имаш злоба во себе,толку е длабок и пеколот

Ете така

Не раздели ноќта

Но сепак имам уште илјада прашања

Којзнае дали ќеима трпение Поп Цветко.