За курвата,или курвите (сеедно за која)

Повторно се стретнувам со сопствениот живот

Но изморените очи ми кажуваат,прво да се простам од себеси

Ако,ќе кажам низ врисок

Коренот ми е длабок,негнил

Само малку ми се мртви сетилата

А можеби е малку налудничав денов

Пролета,етеја повторно навлегува во сеќавањата

Ѕидовите се напукнати,претпоставувам

Од киселото вино што го пиевме со курвата

На балконот,таа беше во жолта облека

Мене ми се стори наредена е со лимонови лисја

Зборувавме на стар боемски јазик,без да ги вознемириме гавраните.

А потоа,некаде на пладнето,во Булеварот со суви дрвја

Одев како дух кој избегал од проклетијата

Чекаќи некоја нова курва,да пушти апеж,или бакнеж

Прашуваќи низ полупијани и полутрезните усни

Кажими и покажими што е тоа Љубов

За јас конечно да дознаам што е тоа омраза

И повторно,темнина

Возбуда,малку очај,и малку некорисен грев

Покрај нас стара хартија,со полузавршени песни

За океаните,и реките без сеќавање

Непрокопсан,и таа непрокопсана

Пееме двајцата нескладно

Со главите во облаци до осамнување

Бараќи го стопанот на времето

Прашуваќи го,што сакаме воопшто,кога иако немаме желби

Обично,додека глаголам бавно,разбирливо

Палецот и показалецот пишуваат на небото

Но сега тупаницава стегната е

Што навистина повторно се стретнувам со сопствениот живот

Кој е некоја непозната човечка драма

Или курва во лита облека

Со прозирна чаша во раката

Наздравуваќи за изумреното и нероденото.