Сеуште се цеди Човечката крв на распетието
Позади сите трепетливи пламени свеќи
Тераќи го Синот Божји да молчи
Помеѓу земјата и небото
Каде празнината ги голта
Сите воздишки,сите млади ветриња и сите млади мољни
И сите млади виножита.
Химната на Небото
Како одраз на далечен оган на будење
Со презир кон сето Богатство
И без сладострастија
Се простува со збогум засекогаш
Од ова живеалиште на очај
Каде лежат испокинати нишки меѓу две Ѕвезди
И сега
Вие лажни,Поети,Сликари,Боеми,Живи Светци
И што ти не
Кренетего Пехарот
За да го испиете својот заборавен здив
И погледнетего искршеното огледало
Без да ви бабрат очите
И на сопствениот одраз од парчиња
Најдетеги зениците
Каде помеѓу мртвите клетки сеуште пловат облаци
Со животворни мољни и сини дождови
И подлабоко во времето
Пронајдетеја одеждата исткаена од пајажина на глуварче
Со мирисот на сите родени и неродени столетија
Оделуваќи го од вас
Лачот на темнината
И така безимени како што почнавте
Лесни како чад
Без брчки
Кажетеси
Голи дојдовме,и голи ќе си одиме
Без огнови на слава
Не би глаголел за сето ова
Ако не гледам како над вашите глави се надвиснале
Ластегарки лескови
И вили пламени
И ако не ме плашат криците на мртвите
Кои не се доближиле до крстот.
Нема коментара:
Постави коментар