Потомците на Мојсеј

Го слушав уште во утрината странецот

Како ли со занес раскажуваше дека се надраснува во ноќите

И дека станува во тој занес вечен оган меѓу ѕвездите

И дека со своите сигурни чекори го совладува времето

И дека не е ограбувач на боженствената смисла

Како што другите зборувале за него

И рече

Избегав од ѕведата кја носеше црни надежи

Која благословуваше црни призраци

И која со здивот на смрта шепоти испушташе

Избегав

Благодарение на нектарот од овој пехар

На кој е игравиран начинот како лесно да воскреснеш

Набожните,залудените,фанатиците и неодлучните се плашеа

Прво од себеси потоа и од пеколот и реата негова

Да погледнат и да допрат пехарот

Реков сам на себеси

Ќе ја задоволам сопствената љубопитност

Но и желба да допрам нешто Боженствено

Малку ждригнав кон Богатите

Погледнав кон сиромашно скаменетите за корка леб

Ја голтнав брзо плунката во грлото

Кажуваќи наместо молитва пред пехарот

Некоја формула магиска

Името ми е Вечност

Прифатиме како што си ја прифатил секоја младост

И зарадувајме со Набожна вест

И стани Огледало на се што били,и се што ќе биде

И се отвори и пехарот

И таванот на ноќта од кој се цедеше сета човечка тага

Подивените пци виеаа збеснато

Сенките на градските покриви танцуваа

Осамените проколнуваа

Зелената магла избега некаде во планинските осои

Законите земни ги снема

Останавме јас и пехарот сами

Каде во внатрешноста негова имаше

Седум златници

И тринаесет јудини сребреници

Ветерот ли прозбори

Или сонот кој нема крај на сите далечини оживеа

Туку сеедно што беше сето тоа

Не се моли туку вратисе во животот

Не ме дарувај,и не зборувај за сето ова

Остави

Другите нека веруваат во тоа што не го виделе

А ти

Копнежите сведиги на едно

Крвта да ти го врати спокојството

И не спиј повеќе во скутот на блудници

Оф само офнав

Оставаќи денот да е побавен од летот на птиците

Оставаќи блажениот израз на ликот да ми го видат

И потомците на Мојсеј

И слугите на натемаго.