недеља, 26. јун 2016.

Нека Биде Така




Нека Биде Така
Одекна на Небото Гласот кој го слушнаа сите
Додека по Земјата восклиците итаа
Нашите Богови сакаат да бидеме Вечни
Отспротива
Етеја малата група
На север заградена со студенилото
Шепоти
Нашиот Бог сака да се сакаме

И би,тоа што би
Боговите започнаа Војна во Вечноста
За Вечноста
Додека Бог со Љубовта студенилото го топеше

И било така
И беше така
Како што другите запишуваа
Другите раскажуваа
И било така
И беше така
Се додека хартијата ја снема
Мастилото пресуши
Останаа зборовите кои се губеа во просторот
Помеѓу небото и земјата

Восклиците крвави,премалено лазеа
Љубовта во студенилото остана
Премногу мраз ми ти имало

И повторно одекна гласот
Нека Биде Така
Така како што е вољата ваша

Којзнае што ќе се случи во денот
Тука на Југ е повторно пурпурно утро
Сепак цвркото на немирните врапци надеж даваат
Дека и на исток е слично
На запад сеуште Вечноста не дошла





Нема коментара:

Постави коментар

Не мирисаме веќе на соништа

  Не мирисаме веќе на соништа   Незнам дали знаеше Но јас незнаев,дека Бевме o ставени на ветромината Од судбината Како цветови...